วัวหรือสัตว์เลี้ยงวิ่งตัดหน้ารถ ได้รับบาดเจ็บ ได้รับความเสียหาย… ใครต้องรับผิดตามกฎหมาย?
อุบัติเหตุบนท้องถนนที่เกี่ยวข้องกับสัตว์เลี้ยง โดยเฉพาะ “วัว” ที่หลุดออกมาจากคอกแล้ววิ่งตัดหน้ารถ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นบ่อยในพื้นที่ชนบทหรือหมู่บ้านชุมชน ซึ่งหลายคนอาจยังไม่ทราบว่า หากเกิดอุบัติเหตุลักษณะนี้ เจ้าของวัวหรือสัตว์เลี้ยงอื่นๆจะต้องรับผิดหรือไม่ และอย่างไร? หากท่านเป็นผู้ขับขี่รถยนต์หรือรถจักรยานยนต์ ใช้เส้นทางสาธารณะ หรือในหมู่บ้านอย่างปกติและระมัดระวัง แต่มีวัวหรือสัตว์เลี้ยงอื่นๆ ซึ่งถูกปล่อยไว้โดยไม่มีการควบคุม ไม่มีเชือกผูก หรือคนจูง จู่ ๆ วิ่งตัดหน้ารถในระยะกระชั้นชิด จนไม่สามารถเบรกได้ทัน เป็นเหตุให้รถล้ม หรือรถยนต์ได้รับความเสียหาย ได้รับบาดเจ็บ เจ้าของสัตว์ต้องรับผิดหรือไม่?
ตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 433 “ถ้าความเสียหายเกิดเพราะสัตว์ ผู้ที่เป็นเจ้าของสัตว์นั้นต้องรับผิดใช้ค่าสินไหมทดแทน…” กล่าวง่าย ๆ คือ เจ้าของสัตว์มีหน้าที่ดูแลควบคุมสัตว์ไม่ให้ก่อให้เกิดอันตรายแก่ผู้อื่น หากปล่อยปละละเลย จนเป็นเหตุให้เกิดอุบัติเหตุบนทางสาธารณะ ต้องรับผิดในทางละเมิด ทั้งในด้าน ค่ารักษาพยาบาล ค่าเสียโอกาสในการทำงาน และค่าทุกขเวทนา
เรียกร้องอย่างไร? ฟ้องได้หรือไม่? หากเจ้าของสัตว์ไม่ออกมาแสดงความรับผิดชอบ หรือเพิกเฉยต่อความเสียหายที่เกิดขึ้น ผู้เสียหายสามารถเรียกค่าเสียหายทางแพ่ง โดยการเจรจาไกล่เกลี่ย หรือติดต่อทนายเพื่อยื่นฟ้องต่อศาลเพื่อเรียกร้องค่าเสียหายที่เกิดขึ้นได้
เอกสารที่ต้องเตรียมภาพถ่ายในที่เกิดเหตุ เพื่อพิสูจน์ว่าเหตุเกิดจากการเลี้ยงสัตว์โดยประมาท ใบรับรองแพทย์ ใบเสร็จค่ารักษาพยาบาล และหลักฐานแสดงรายได้ในกรณีที่ต้องหยุดงานหรือไม่สามารถทำงานได้เช่นเดิมซึ่งเกิดจากอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นจากสัตว์
หากคุณหรือคนในครอบครัวประสบอุบัติเหตุลักษณะเดียวกันนี้ อย่าปล่อยให้ความเสียหายต้องตกอยู่กับผู้บริสุทธิ์ตามลำพัง
คำพิพากษาศาลฎีกาที่เกี่ยวข้อง
ฎีกาที่ 2625/2526 ป.ผู้เลี้ยงโคแทนจำเลย ปล่อยโคขึ้นไปกินหญ้าบนไหล่ถนนอันเป็นทางหลวงระหว่างจังหวัดโดยอิสระไม่ผูกเชื่อกหรือจับจูงไว้ เป็นการปล่อยปละละเลยไม่ระมัดระวังดูแลสัตว์ตามสมควรเพราะถนนไม่ใช่ที่เลี้ยงสัตว์สาธารณะ จำเลยทั้งสองจึงเป็นฝ่ายประมาทก่อน แต่การที่ ค.เห็นโคเดินอยู่ข้างถนนแล้วยังขับขี่รถจักยานยนต์เข้าไปใกล้และบีบแตร เป็นเหตุให้โคตกใจและขวิดรถจักยานยนต์ ทำให้ ค.ถึงแก่ความตาย ถือได้ว่าเป็นความประมาทของ ค.ส่วนหนึ่งด้วย
ฎีกาที่ 2488/2523 สุนัขของจำเลยหลบหนีออกไปได้ขณะที่จำเลยเปิดประตูบ้านสุนัขจึงออกไปกัดโจทก์ แสดงว่าจำเลยมิได้ใช้ความระมัดระวังอันสมควรในการเลี้ยงดูสุนัขจำเลยจึงต้องชดใช้ค่าเสียหายให้โจทก์ รวมทั้งทดแทนความตกใจและทุกทรมานด้วย
ให้กฎหมายคุ้มครองสิทธิของคุณ เพราะ “ความยุติธรรมไม่ใช่สิ่งที่ควรขอ แต่เป็นสิ่งที่ต้องได้”
#กฎหมาย #คดีแพ่ง #คดีอาญา #คดีมรดก #ยื่นคำร้อง #ยื่นคำคัดค้านผู้จัดการมรดก #ถอดถอนผู้จัดการมรดก #ฟ้องแบ่งมรดก #รับว่าคดีความ #CivilCase #สืบทรัพย์บังคับคดี #สำนักงานกฎหมายนิติธรรมรักษา #ทนายเอกรินทร์ #ทนายอีสาน #ทนายความ #ทนายภาคอีสาน #ทนายสารคาม #ทนายขอนแก่น #ทนายกาฬสินทร์ #ทนายสกล #ทนายสุรินทร์
